Бала күнімде менің бір досым бар еді. Жасы менен екі жас үлкен болатын. Екеуміз қандай ойын түрін ойлап тапсақ, әрдайым бірге ойнайтынбыз. Ол кезде "Dendy", "Sega" деген приставкалар хит еді. Бір күні анам маған "Dendy" сатып алып берді. Досым екеуміз оны бірге ойнадық. Ол әрдайым үйге келіп тұратын. Қызық еді сол күндер. Есіме түссе сағынамын. Әйтеуір сөйтіп жүріп "Sony"- ға дейін көтерілдім." Sony" сатып алған кезде оны ақшаға ойнатушы едім. Ал досымды тегін ойнататынмын. "Sony" алмай тұрып досым екеуміз "Sega" ойнайтынбыз. "Sega" - да "Mortal kombat" деген ойын бар. Сол ойында fatality,...

Осыдан екі күн алдын бір ауылға қарай жолға шықтық. Досым екеуміз бір-бірімізбен: "Қай жолмен барсақ жақын болады? Жақын жолдың асфальты қалай екен, қиналып қалмаймыз ба?"- деп сөз таластыра ақылдастық. Сосын әйтеуір "әу, Пірім"- деп ең жақын жолмен жүріп кеттік. Көлігіміздің жағдайы жақсы. Сыр бермей зулап келеміз. Кенеттен жүріп бара жатқан жолымыз бұдырлана бастады. Сол сәтте осыдан бір апта бұрын басымнан өткен бір жағдайды еске алдым. Сол жағдайдан әсерленіп, терең ой үстінде жүрген болатынмын. Сондағы ойларымның бірі: "Неге осы адамдар бір-бірін демемейді, қолдамайды? Неге бір-бірінің...

Осыдан жиырма жыл бұрын мен бір жас бала едім. Әжеммен бірге сәресіге тұрып тәтті талқан жегенім есімде. Сонда әжем талқынын келіге өзі түюші еді. Мен де одан көріп алып, талқан түйіп, таңда тұтқан оразамды түсте ашып қоюшы едім. Еее... баламыз ғой ол кезде. Әттең бала болып жүре берсе едік. Мүмкін емес-ау бірақ. Уақыт қоя ма жанымызды? Әкетеді бір күні. Сол жан алқымнан шықпай тұрып, әжемнің айтқан бір сөзін жаза кетейін. Әжеммен бірге құдайы тамаққа барушы едік. Құдайы тамақ біте салысымен Құран оқып, бата қылады емес пе? Сонда ауылдың шалдары алақандарының арасын ашып отырушы еді. Бұны...

Бір күні бір ағаммен әңгіме дүкен құрып отыр едік. Ол сөзінің арасында өзінің басынан өткен бір оқиғасын баяндап берді. Ол осыдан жиырма жыл бұрын сары аурумен ауырып, бауыры қабырғасына жабысып, қиын жағдайға тап болған екен. Ағам ауруханаға барған кезінде, бас дәрігер "өлтіріп аламыз ба?" деген оймен жауапкершіліктен қорқып, оны емдегісі келмеген екен. Сол сәтте жасы егде тартқан, көп жылдық тәжрибесі бар бір дәрігер бас дәрігерге: "Жауапкершілікті мен мойныма алайын. Сізге қолхат жазып берейін. Егер бұл бауырым өмірімен қош айтысып жатса, айыбы маған болсын. Бұны аман алып қалмасақ...

Алла Тағаланың сарқылмасын қазынасын суы бітпес өзенге теңесек, оның жанынан ашылған арық арналары адамның Құдайдан алған несібесі іспетті. Кім несібесінің мол болғанын қаласа, арығының арнасын барынша көп ашуға тиісті. Ал арықтың арнасы қалай көп ашылады? Оны бір досымның әңгімесінен ұғып көрелік. Досым айтады: "Базарда кішігірім бутигі бар бір апай бар еді. Бутигіне қарасаң ешбір саудасы өтпейтін секілді. Бірақ маңайындағы сатушылар ол кісінің саудасына қызығып: "осы сенің саудаң біздікінен қарағанда көп өтеді, сыры неде?" деп сұрайды екен. Сөйтсе ол кісі әр күні мұқтаж жандарға қол ұшын...

Адамзат әрі айыпты әрі байыпты. Айыпты болуы ел арасында сақшылар мен тазалықшылардың өріп жүруі. Себебі адамның бәрі тәртіпті болса, тазалықты сақтап жүрсе, сақшы мен тазалықшының елге не қажеті бар? Осыларға жұмсаған ақшаны басқа да пайдалы нәрселерге жұмсаса ғой шіркін! Әй, қайдам бұл мүмкін емес! Неге дейсіз ғой? Себебі адамның бойында нәпсі деген сұм дұшпан бар. Ол жақсы істерді жақтырмайтын жаман жаратылыс. Сол үшін оны тәрбиелеу қажет.   Ал енді адамзаттың байыптылығы жайлы айтар болсам, мен бұны жедел жәрдем көлігінің дыбысынан ұқтым. Себебі бұл дыбыс адамзаттың құрған ең керемет...

Жақында азық-түлік алу үшін базарға бардым. Заттарымды алып болған соң сатушы маған: "Такси табыңыз ұныңызды көтеріп апарып береміз" - деді. Қуанып кеттім. Сол сәтте көкөніс алуға ақшам жетпей тұр еді. Сатушыға: "Каспий голдпен сізге ақша жіберсем, маған қағаз күйінде бере аласыз ба?" - дедім. Ол келісті. Қуандым! Сосын көкөнісімді алып, такси іздедім табыла кетті. Тағы да қуандым!  Бүкіл заттарымды дүкеннен алып таксиге салдым. Таксист аға: "Інішек қане отыр кеттік" - деп маған жылы сөзін арнады. Көңілім көтеріліп қалды! Төртінші рет қуандым! Таксиге отырған соң жүргізушіге: "Адамдардың...

Тарихи Рашиди бұл Мұхаммед Хайдар Дулатидың кітабы. Өте құнды кітап. Бұл тамшыдай ойдан туындаған теңіздей дүние. Баға жетпес кітап. Мұхаммед Хайдар бұл еңбегін жазған кезде, Зафарнама кітабынан үзінділер келтіріп отырған. Сонымен қоса өте сенімді кісілерден естіген әңгімелерді де жазып отырған. Соның бірі адал әрі шыншыл кісі Қожа Ахметтен естіген әңгімесі. Қожа Ахмет өз атасы Шейх Жамаледдин жайлы мына бір оқиғаны айтып береді. "Шейх Жамаледдин Катак деген қалада өмір сүріпті. Өте тақуа діндар кісі болған екен. Әрдайым уағыз насихат айтып, халықты жақсылыққа шақырыпты. Қанша насихат айтса...